Alle verwijzingen naar bronnen zijn reeds gegeven onder de tabs Godsdiensten – Anti-godsdiensten – Stromingen en religies.
Daarom hieronder gewoon een verbatim van de gesproken tekst in de video, en de dia ‘overzicht volgens tijdstip van ontstaan‘.

Synthese

De sterkste ontkenning van het bestaan van God komt van de atheïsten.  God bestaat niet.  Er kan een hevige strijd uit voortvloeien tegen alles wat met religie te maken heeft.  Zij worden op de voet gevolgd door humanisten, die elke invloed vanuit religie weren en alle heil zoeken in de bevindingen van de mens zelf. 

De sterkste geestelijke tegenstand tegen God komt van de satanisten.  Zij erkennen wel de bijbelse ordening en het bestaan van God en Jezus christus, maar kiezen ervoor om zich aan te sluiten bij de tegenstander, Satan, en maken hem tot hun god.  De invloed van het satanisme is veel gevaarlijker dan die van atheïsten.  Atheïsten werken vanuit menselijke overwegingen, terwijl satanisten een destructieve geestelijke wereld in hun leven importeren en zich laten gebruiken om die destructieve geestelijke krachten in de wereld gestalte te geven.

In het animisme vinden we geen sporen die specifieke bijbelse termen of personen naar voor halen, maar wel de gedachte dat er meer is dan het menselijke en zichtbare.  Ook de wens om die geestelijke hogere macht te eren en te respecteren.

Onder de noemer hindoeïsme vinden we enerzijds de algemene basisgedachte dat er één Allerhoogste God is die het hele universum geschapen heeft, ook de zienswijze dat God in de gedaante van een mens op aarde kan komen, en een zekere vergelijking met Jezus christus.  Anderzijds hebben alle mogelijke vormen van godsdienst aan ‘onder-goden’ de aandacht helemaal weggekaapt en is rechtstreekse verbondenheid met die ene Allerhoogste God compleet van de kaart geveegd.  Ook de wijsbegeerte eist zijn deel op en werkt niet altijd mee aan het vinden van verbinding met die ene Allerhoogste.  Er is soms een vorm van humanisme in te vinden.

Komen we bij de grootste 3 (of 2) godsdiensten:

De islam ent zich op de bijbelse geschiedenis en bevestigt zo de geschiedkundige betrouwbaarheid van zowel de verhalen rond Abraham als die van Jezus, al reduceren ze Jezus tot gewone profeet en zien ze in de buitenechtelijke zoon van Abraham reden om zich tot de enige legitieme erfgenaam en godsdienst uit te roepen.  Van hieruit groeit strijdvaardigheid tegen Joods-christelijke aanhangers. 

De Joodse godsdienst is de oudste monotheïstische godsdienst die gepraktiseerd wordt.  Via het Joodse volk heeft God zich willen openbaren aan alle volken in de wereld.  Hij is de enige Allerhoogste God.  Het Joodse volk heeft een belangrijke schakel gevormd in het doorgeven van door God geïnspireerde teksten en in het weergeven van geschiedkundige gebeurtenissen en getuigenissen, zo ook over Jezus.  De evangeliën getuigen van de woorden, het werk en leven Jezus, waarin Hij naar voor komt als de “Zoon van God” die ons liefheeft en als enige bemiddelaar onze verbondenheid met God verzekert. 

De christelijke godsdienst is dus in de Joodse ontstaan en maakt daar onlosmakelijk deel van uit.  Deze specifieke christelijke tak van de Joodse godsdienst heeft zijn weg ook buiten het Joodse volk gevonden en is in de rest van de wereld als een soort aparte strekking een eigen leven gaan leiden.

Logische conclusie

Het heeft mij verrast dat een eenvoudig beluisteren van de verschillende godsdiensten en religies zoveel kan ophelderen over de plaats die elk van hen inneemt, omdat ze zichzelf een plaats geven. 

Het heeft mij verrast dat (behalve bij atheïsten, humanisten en animisten) in alle godsdiensten, ‘anti-godsdiensten’ en religies nadrukkelijk of onnadrukkelijk sporen te vinden zijn die verwijzen naar het bijbelse Joods-christelijke gedachtegoed.  Dit wil niet zeggen dat zij die volmondig aanhangen, maar ze bevestigen de authenticiteit er wel van.

Ik heb nog een overzicht gemaakt volgens tijdstip van ontstaan:

De verschillende godsdiensten en religies vormen een soort deltastructuur die stroomopwaarts (of in dit geval bovenaan) op één of andere manier toch altijd weer aansluiting lijken te vinden richting of met beschrijvingen zoals die in de bijbel terug te vinden zijn.  Gezien de verwijzing naar de zondvloed is het wellicht waarschijnlijk dat ook hindoes connectie hadden met Noach en God, al hebben ze gaandeweg hun contact met de Ene Allerhoogste God overschilderd met aandacht voor een bonte verzameling ‘onder-goden’.

Andere godsdiensten en religies hebben ook eigen (soms geïnspireerde) geschriften, maar geen enkele heeft zo een breed gedragen (zowel in tijdsbestek als in erkenning) solide basis als de bijbel. 

We mogen concluderen dat het Joods-christelijk geloof geen godsdienst is als alle andere, maar door zijn geïnspireerde beeld van de Allerhoogste God een referentie vormt waaraan alle vormen van religie gekaderd en beoordeeld mogen worden.  De ‘algemeen bekende Ene Allerhoogste God’ mag beluisterd worden en de bijbel mag daarbij het vanzelfsprekende vertrekpunt zijn, ook al vraagt het enige inspanning om deze teksten goed in hun context te begrijpen. 

Ik wil wel even benadrukken dat ik geen wegwijzer wil zijn naar een godsdienstige stroming, maar naar die Ene Allerhoogste God zelf.  Ik wil niet uitkomen bij kerkelijke tradities, maar bij verbondenheid en relatie met die Allerhoogste God. 
In elke godsdienstige of religieuze stroming zijn afwijkingen te vinden van wat God zelf aanwijst als heilzaam.  In elke stroming zijn zaken te vinden die het religieuze leven soms strenger maken dan goed is of juist veel liberaler dan gewenst.  Er zijn mensen die handelen vanuit macht i.p.v. vanuit liefde van god.  En ook in kerken gebeurt onrecht waar God niet blij mee is. 
Dus nogmaals, ik wil niet uitkomen bij een godsdienstige stroming, maar wijzen naar die Ene Allerhoogste God.

Het is altijd mogelijk dat bepaalde facetten van andere religies elementen bevatten die we aantrekkelijk vinden.  En ik sluit me zeker ook niet af voor eventuele nuttige inzichten die daarin kunnen naar voor komen.
En uiteraard is het zo dat waar uw wieg gestaan heeft, dat dit uiteraard veel bepaalt van de basis waar je van vertrekt.  Maar ik denk dat God ons daarin wel kan volgen. 
Maar overal zijn toch elementen aanwezig die ons kunnen wakker maken , aanwakkeren om die Ene Allerhoogste God te zoeken, op te zoeken, te vinden en ons met Hem te verbinden.

Ter afronding

Vertrekkend vanuit deze bijbelse Joods-christelijke openbaring, blijkt eerst en vooral dat God persoonlijk in contact en verbinding wil staan met de mens.  Geen afstandelijke theoretische verbondenheid, maar een (weliswaar geestelijke maar) intense wederkerige relatie.  Denk hierbij aan een verbond (verbintenis) zoals ook een huwelijksverbond zo’n verbintenis kan zijn.    [Meer hierover in de serie ‘Wie is God?’ bij het onderdeeltje ‘God als “Genadige”’.]

Deze diepgaande relatie met de allerhoogste God is compleet en behelst al wat nodig is.  Er is geen behoefte aan ‘onder-goden’ of heilige tussenpersonen.  Slechts eenmaal zendt Hij ‘Zijn enig geboren Zoon’ Jezus als Zijn vertegenwoordiger, met een heel specifieke opdracht.  Namelijk; eerst en vooral laten zien hoe God is, en daarnaast er ook voor zorgen dat er nadien geen geestelijke scheiding meer is tussen God en de mensen.

Hij is een zorgzame God, voorziener en zelfs dienaar.  Hij vraagt niet om gediend te worden maar wil ons helpen om de essentie van ons leven te vinden.  “Vertrouw op Mij, Ik zal het doen”. 
Tenzij …   Wanneer de mens zelf het heilzame patroon van verbondenheid verlaat en andere ‘pseudo-goden’ introduceert, dan is dit voor God enigszins zoals overspel in de relatie.  Zijn liefde voor ons zal wel blijven, maar misschien laat Hij wel toe dat we het verschil ervaren tussen verbonden zijn met Hem of los staan van Hem en ons verbinden met iets of iemand anders.  Vanuit die ervaring groeien we hopelijk weer terug naar die trouwe wederkerige relatie. 

Dat het in wezen niet evident is om met een Heilige God verbonden te zijn kan je eventueel nog eens bekijken in de serie “WIE IS GOD” [‘Ik ben de “Heilige”‘], maar dan zal je ook zien dat God -in Jezus- zichzelf opoffert om die relationele verbondenheid toch alle ruimte te kunnen geven [‘Ik ben de “Genadige”]. 

God is een God van eenvoud, die aan de hand van enkele basishandvaten (zoals de 10 ‘geboden’ of leefregels) de mens richting wijst.  Hij kijkt naar onze hartsgesteldheid, de binnenkant, en niet zoals veel mensen naar de buitenkant, uiterlijk vertoon.  Geen ellenlange lijst met voorschriften om door Hem aanvaard of gehoord te worden.  Nee, Hij kijkt naar onze hartsgesteldheid, naar wie we ZIJN vanbinnen, en niet zoals zoveel mensen die alleen maar kijken naar de buitenkant en naar uiterlijk gedrag. 

Hij is als een liefdevolle vader.  Als een goede herder voor de schapen.  Een trooster, een HELPER.  Een stem die in uw binnenste spreekt, en richting geeft, al vraagt dat meestal wat tijd om onze geestelijke ogen en oren open te krijgen. 

We zijn allemaal onderweg en we kunnen allemaal (eventueel met wat hulp) God zoeken; opzoeken, gewoon van waar we nu staan. 

Een zegen voor wie in verbondenheid met God wil leven:

De Ene Allerhoogste God zegene u en behoede u,
Hij keert zich met Zijn aangezicht naar u toe en is u genadig,
Hij waakt over uw weg en zal u daarbij zijn vrede geven.
Amen

marckant.be  –  religies.marckant.be  –  serie: Wie-is-God?